#CCFR Comment#បទវិភាគ៖ ជាប់ជំពាក់បំណុលសិទ្ធិមនុស្សយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក ម្ដេចក៏អាមេរិកនៅតែមានមុខមាត់អួតអាង ថាខ្លួនជា “អ្នកគាំពារសិទ្ធិមនុស្ស” ទៀត

ឆ្នាំ២០១៨ តុលាការសិទ្ធិមនុស្សនៃទ្វីបអឺរ៉ុបបានសម្រេចថា ការដែលរដ្ឋាភិបាលប្រទេសលីទុយអានីអនុញ្ញាតឱ្យទីភ្នាក់ងារស៊ើបការណ៍សម្ងាត់អាមេរិកចាប់ឃុំលោក Abu Zubaydah ជនប៉ាឡើស្ទីនដាក់ក្នុង “គុកខ្មៅ”នៅលីទុយអានី បានល្មើសនឹងច្បាប់របស់អឺរ៉ុបស្តីពីហាមឃាត់មិនឱ្យប្រើប្រាស់ទារុណកម្ម ហើយតម្រូវឱ្យរដ្ឋាភិបាលលីទុយអានីសងប្រាក់ ១០ម៉ឺនដុល្លារអឺរ៉ូឱ្យលោក Abu Zubaydah ។ បន្ទាប់ពីអូសបន្លាយបីឆ្នាំមក នាពេលថ្មីៗនេះ រដ្ឋាភិបាលលីទុយអានីបានប្រកាសថានឹងសងប្រាក់សំណងនេះ ។ ការដែលសងប្រាក់សំណងនេះមានន័យថា រដ្ឋាភិបាលលីទុយអានីបានទទួលស្គាល់ពីទង្វើរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សរបស់ខ្លួនដែលទទួលបញ្ជាពីអាមេរិក ហើយក៏បានបង្ហាញពីផ្នែកមួយក្នុងបណ្តាញគុកខ្មៅនៅបរទេសរបស់អាមេរិកផងដែរ ។

អ្នកវិភាគជាច្រើនបានវិភាគថា រដ្ឋាភិបាលលីទុយអានីសងថ្លៃសំណងលើកនេះ គឺទទួលបានការយល់ព្រមពីអាមេរិក ។ ដោយមកពីបានរងសម្ពាធពីមជ្ឈដ្ឋានមតិអន្តរជាតិ គឺច្បាស់ណាស់ថាអាមេរិកក៏ចង់បញ្ចប់រឿងនេះឱ្យបានឆាប់រហ័ស ។ តាមពិត ប្រាក់សំណងចំនួន១០ម៉ឺនអឺរ៉ូ មិនដល់១ភាគ១ម៉ឺននៃបំណុលសិទ្ធិមនុស្សរបស់អាមេរិកនោះទេ ។

ក្នុងពន្ធនាគារGuantanamo អ្នកទោសដែលធ្លាប់មានប្រវត្តិប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងលោក Zubaydah គឺមិនតិចទេ ។ យោងតាមស្ថិតិរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានឱ្យដឹងថា នៅឆ្នាំ២០០៣ ក្នុងពន្ធនាគារ Guantanamo បានដាក់អ្នកទោសចំនួន៧រយនាក់ គិតរហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះនៅតែមានអ្នកជាប់ឃុំចំនួន៣៩នាក់នៅឡើយ ។ ក្នុងពន្ធនាគារ Guantanamo អ្នកសួរចម្លើយរបស់អាមេរិកអាចធ្វើតាមទំនើងចិត្ត បានបកនូវរបាំងមុខក្លែងក្លាយអ្វីដែលហៅថា “អ្នកគាំពារសិទិ្ធមនុស្ស” ។ ដូច្នេះ អ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សទាំងឡាយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានដាក់ឈ្មោះឱ្យពន្ធនាគារ Guantanamo ថា “ទំព័រដ៏អាក្រក់ដែលបំពានសិទ្ធិមនុស្សយ៉ាងគឃ្លើន” របស់អាមេរិក ។